De bouw gaat beginnen!

Leuk om een aantal meedenkende reacties te krijgen op mijn laatste weblog. Thanx mensen!

Ik kan goed nieuws melden, de keuze voor de twee aannemers is gemaakt en Town Council (gemeente) is zo goed als akkoord. Dus schrik niet, deze week hopen wij met het bouwen van de eerste schoolgebouwen te beginnen! Een grote stap, ik kan het amper vatten dat het echt gaat gebeuren. Ik vind het spannend, maar ook gaaf.

Het samenwerken in de Small Group Buildings heeft in deze goed gewerkt. Zoals eerder al eens gemeld, heb ik het netwerk aan teachers opgesplitst in kleine groepen met elk hun eigen taken, dit lijkt te werken. Als groep samen hebben wij verantwoordelijkheid genomen. De teachers gaven aan dat ze niet zomaar op basis van papieren offertes een keuze wilden maken. Dus de dag erna alle aannemers gebeld en uitgenodigd voor gesprek. De volgende ochtend was een intensieve ochtend. Na de 4 gesprekken heb ik de teachers gevraagd hun favoriete tweetal op te geven, onderbouwd met argumenten. Eén was gelijk binnen, één was gelijk afgevallen. Daarna begon de discussie, toch de lokale aannemer met een gebrekkige communicatie (zeker in het engels) of de ‘meer professionele’ aannemer uit Grootfontein die wel lokale mensen in zet? Eerst was het 3 tegen 2. Dus ik liet weten dat ik het wilde proberen met de lokale, maar dan onder striktere voorwaarden. Als ik continue langs elkaar heen blijf praten, dan houdt het na 1 kindergarten op. Dit heeft de anderen over de streep getrokken, dus is het toch de laatste geworden. Ik had het de lokale graag gegund, maar voorzag wel meerdere problemen. Dus nu 1 kleine lokale en 1 wat grotere aannemer.

Een leuk verhaal is nog wel het contact met Town Council. Nooit zullen ze je vooraf ergens over informeren, gewoon meedelen dat het zo is op het moment dat het speelt. Hopeloos soms. Ik wil best van alles vragen, maar als ik geen idee heb hoe en wat, hoe kan ik het dan op tijd geregeld hebben? Ik heb de laatste tijd bijna dagelijks contact met ze. Het gaat hier echt om ‘ relatie’, als je maar vaak genoeg langs komt en respectvol en relaxt met ze omgaat, heb je de halve wereld. Dus dacht ik vrijdagmiddag de ondertekende papieren op te halen, kom ik uiteraard voor verrassingen te staan. Sochtends was mij nog beloofd dat er geen problemen waren en ze het na 3en ondertekend zouden hebben. Kom ik daar, wordt mij verteld dat ik ‘even’ een stempel moet halen bij Nored (electriciteitsbedrijf) en Telecom (telefoonaanbieder). Alsof ze dat die ochtend nog niet wisten. Ok volledig nieuw voor mij, maar blijkbaar moet dat. Ze schijnen te checken of er leidingen lopen. Kom ik daar aan het eind van de middag is Nored al gesloten, en verteld Telecom mij dat er geen telecomlijnen ingetekend zijn. De technisch tekenaar had dat moeten doen. Het punt is alleen; er is daar geen electriciteit en geen telecomlijnen op de betreffende erven. Dus er valt niks in te tekenen, dit wist zowel Nored als Telecom. Vervolgens belt technisch tekenaar met Telecom zegt die; ja doe maar alsof er een Wifi- point (draadloos) is. Teken het gewoon in, dan kan ik een stempel zetten en is Town Council tevreden. Idem dito met Nored. Dus ik heb nu ge-update tekeningen met niet bestaande, dus volledige nep-verbindingen ingetekend. Het gaat echt werkelijk nergens over.

Verder hebben wij op 4 november een erg leuke Children’s dag gehad. Alles was goed geregeld, alles gebeurde op tijd (wat een groot wonder is) en iedereen was blij. De GX volunteers hebben het programma verzorgd, ik en het management hebben het transport, locatie en het eten/drinken geregeld. 550 kinderen waren er van al onze kindergartens, dat zijn echt veel. Allemaal opgehaald met een truck, ik wist niet dat er zoveel kinderen in 1 laadbak pasten. Geweldig om te zien hoe uitgelaten en vol verwachting hun gezichten waren toen ze uitstapten. Prachtig! Wij hebben zelfs de krant gehaald dankzij de GX volunteers, kijk op http://www.namibiansun.com/content/national-news/mehozetu-network-lifts-spirits-rundu.

Afgelopen week is er een nieuw managementteam gekozen. Het huidige management draait al vanaf 2006, so time for a change. Het gekozen management team is het team waar ik de komende 1,5 jaar mee ga werken. En vooral ook het team dat ik moet trainen in management om vervolgens het netwerk zonder donor en VSO-er te kunnen draaien. Het is een volledige omslag aan teachers, met een focus veel meer op de 5 kindergartens in de wijk Sauyemwa (de meest basic kindergartens en low-level teachers). Voor mijzelf betekent dit nogal wat, mijn dagelijkse werk zal met hen zijn en niet meer met het management team waar ik nu wat mee opgebouwd heb. Ik ben benieuwd hoe dit zich zal gaan ontwikkelen. Wordt vervolgd..

Heb ik dan alleen maar gewerkt? Nee eigenlijk niet. Ik ben ook nog naar Windhoek geweest voor een VSO feest gecombineerd met wat werkzaken. Was fijn om daar weer terug te zijn na 3 maanden. Even geen zanderige straten, even een heerlijk uitgebreid winkelassortiment met wat luxe erbij. Beviel mij prima, tijd vloog dan ook te snel voorbij. En de eerste dag terug was dan ook even weer schakelen in Rundu, ik zat gelijk te schelden op alle belabberde wegen hier. Ach ja, na 1 dag ben je daar ook weer aangewend.

Vorig weekend zijn wij uitgenodigd in een kleine village hier 50 km vandaan, midden in de Bushbush. Je had echt een 4x4 auto (extra wielaandrijving) nodig, de mijne deed het met gemak, hihi. Goed bakkie! Dat wij daar in het dorp kwamen met ca 8 vrijwilligers was hét event van het jaar. Echt mooi, het hele dorp was uitgelopen, zo’n 120 man. Ter plekke hebben wij popcorn gebakken, dit was een grote traktatie. Verder hebben wij gekookt voor t hele dorp. En film gekeken met meegenomen beamer en laptop. En uiteraard hebben wij gedanst. De familie waar wij waren uitgenodigd had grote boxen geregeld, dus de muziek schalde door de hele omgeving. Van de kleinste kinderen tot de oudste vrouwen, iedereen danst en beweegt. Heerlijk.

En dit weekend hebben wij met grotendeels dezelfde groep gekampeerd in een wildpark Mangetti. Wij waren de enigen daar, want het park is nog niet officieel open. Kampvuur, relaxen, kamperen, beetje rondrijden, niks mis mee. Helaas waren er niet zoveel dieren. Het regenen is begonnen en dat bevorderd niet echt de zichtbaarheid van de dieren. Ze komen minder naar de waterpoelen en verschuilen zich meer in de bosjes. Maar t was heerlijk.

Gelukkig ook op tijd terug, dus wat tijd voor mijzelf, weblog bijschrijven en contacten met Nederland. Jammer dat ik momenteel allerlei feesten en belangrijke gebeurtenissen in nederland mis, denk aan jullie en beleef het zoveel mogelijk mee.
Ok tot de volgende keer, hou mij op de hoogte van het leven daar enne het ga jullie goed!